sabir

 Binêre herwiha: Sabir, sabîr, û sabır

Kurmancî

Rengdêr

sabir

1. bênfire, baldirêj, tolerant, bisebr, sebrdar, ne bênteng,
   kesa/ê sebr heye, kesa/ê zû-zû bênteng nabe
   
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Herwiha

• sabîr

Hevmane

• sebrî

Bikaranîn

Lêker:

• sabir bûn
• sabir kirin

Navdêr:

• sabirbûn
• sabirkirin

Rengdêr:

• sabirbûyî
• sabirkirî

Jê

• sabirî
• sabirîtî
• sabirtî

Etîmolojî

Ji erebî [Peyv?], têkildarî sebr.

Navdêr

sabir mê

1. (bênfirehî, baldirêjî, tolerans) Guhartoyeke sebr.