rehtî

Ji Wîkîferhengê

Kurmancî[biguhêre]

Navdêr[biguhêre]

rehtî mê

  1. westabûn, mandîtî, west, rehtbûnî

Etîmolojî[biguhêre]

Ji reh +‎ -tî.

Ji wêjeya klasîk[biguhêre]

  • Da çîn û demek di baxî rûnîn
    Lewra ko ji rehtiyan zebûn în
    Ew hatine der serayê 'alî     — (Ehmedê Xanî, Mem û Zîn, ~1692)

Werger[biguhêre]

Ji "https://ku.wiktionary.org/w/index.php?title=rehtî&oldid=5841993" hatiye standin.