meşrûker

Ji Wîkîferhengê

Kurmancî[biguhêre]

Navdêr[biguhêre]

Zayendên mê û nêr ên binavkirî
Rewş Mê (yj.) Nêr (yj.) Mê û nêr (pj.)
Navkî meşrûker meşrûker meşrûker
Îzafe meşrûkera meşrûkerê meşrûkerên
Çemandî meşrûkerê meşrûkerî meşrûkeran
Nîşandera çemandî meşrûkerê meşrûkerî wan meşrûkeran
Bangkirin meşrûkerê meşrûkero meşrûkerino
Zayendên mê û nêr ên nebinavkirî
Rewş Mê (yj.) Nêr (yj.) Mê û nêr (pj.)
Navkî meşrûkerek meşrûkerek meşrûkerin
Îzafe meşrûkereke meşrûkerekî meşrûkerine
Çemandî meşrûkerekê meşrûkerekî meşrûkerinan

meşrûker mê û nêr

  1. Ya/ê meşrû dike.

Etîmolojî[biguhêre]

Ji meşrû + -ker.

Werger[biguhêre]