keyif
Navdêr
[biguhêre]keyif
- şahî, kêf
- xweşî, kêf (tenduristiya bedenê)
- keyfiniz nasıl? kêfa we çawan e?
- gewzî, kêf (bêxemî, xweşiya derûnî)
- bu gün keyfim hiç yok îroj hîç kêfa min tune
- kêf (wextekî xweş derbas kirin)
- ancak keyfini düşünür ew tenê li kêfa xwe difikire
- zewq, hewes
- keyifle kahvesini içmeye başladı bi kêf dest bi vexwarina qehweya xwe kir
- sermestî, kêf (rewşa ku piştê vexwarikên alkolî tê vexwarin peyde dibe)
- kêf (daxwaziya li derî rê û rêzikan)
- esrar (argo)