ketin kemînê

Kurmancî

Mane

ketin kemînê (cureyê peyvê?)

1. ketin bûseyê, ketin dafê, ketin lepikê, ketin tapikê, kemîn danîn, kemîn kirin, kozik danîn

Etîmolojî

Ji ketin + kemînê.

Werger

• Farisî: کمین کردن‎ → fa
• Tirkî: pusuya düşmek → tr, tuzağa düşmek → tr, ^?mandepsiye basmak → tr, ^?zokaya gelmek → tr