kerrik

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /kɛɾˈɾɪk/
• Kîtekirin: ker·rik

Navdêr

kerrik mê

1. (kuna guhî) Ji bo guhertoya rastnivîsî binêre kerik.

   Xuşexuşa dengê Kurdistanê yê ko ji Başûr tê, wekî şûrekî tûj tê dikeve kerrika guhê wan yê kerrbûyî û ziravê wan diqetîne. Bi çiveçiva bihara Kurdistanê ve nefesa wan diçike, ti şemal li ser ruyê wan namîne, dikevin doşeka mirinê, ezraîlê xwe li ber çavên xwe dibînin.(Evdile Koçer: Taya faşîzmê û deh kurên pîrê, nefel.com, 3/2007)

Rengdêr

kerrik

1. (fêkiyê ku hê negihiştiye) Ji bo guhertoya rastnivîsî binêre kerik.