jarî

Kurmancî

Navdêr

jarî mê

1. hejarî, belingazî, feqîrî, rebenî, xizanî, xizanî, xizanî, nedarî,
   ne zengînî, ne dewlemendî,
   rewşa jaran
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
2. perîşanî, şerpezetî, miskînî, milahimî, goyînî^{[Ev rêz ji aliyê botê ve lê hatiye zêdekirin, ji kerema xwe re kontrol bike!].}

Herwiha

• jarîtî
• jartî

Etîmolojî

jar (1) + -î

Werger

• Almanî: armut → de, Armut → de m
• Erebî: ^?فقر‎ → ar
• Farisî: فقیری‎ → fa, نداری‎ → fa, تهیدستی‎ → fa, ^?لاغری‎ → fa, ^?مسکینی‎ → fa
• Fînî: köyhyys → fi
• Fransî: pauvreté → fr
• Îngilîzî: poverty → en, atony → en, misery → en, weakness → en, poorness → en, wretchedness → en, ^?ill-being → en, ^?leanness → en, ^?thinness → en
• Tirkî: fakirlik → tr, argınlık → tr, cılızlık → tr, zaaf → tr, zafiyet → tr, zayıflık → tr, zaafiyet → tr

Mane

jarî (cureyê peyvê?)

1. Guhartoyeke jehrî (“tişta/ê ku jar tê de heye”).