hafîn

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /hɑːˈfiːn/
• Kîtekirin: ha·fîn

Lêker

hafîn lêkera xwerû, negerguhêz

1. mexel hatin, westîn

Tewîn

-haf-

Etîmolojî

Ji haf +‎ -în.

Werger

• Tirkî: apışmak → tr

Navdêr

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	hafîn	hafîn
Îzafe	hafîna	hafînên
Çemandî	hafînê	hafînan
Nîşandera çemandî	wê hafînê	wan hafînan
Bangkirin	hafînê	hafînino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	hafînek	hafînin
Îzafe	hafîneke	hafînine
Çemandî	hafînekê	hafîninan

hafîn mê

1. Maneya vê peyvê hê nehatiye nivîsîn. Heke hûn maneya wê bizanin, kerem bikin binivîsin.

   (Nimûneyekê bide) (biguhêre)