encamdar

Kurmancî

Rengdêr

encamdar

1. binetîce, biakam, bidawîng, bidongî, bihafil, bipêjor, bitalî, bidawî, bidûmahî, bidûmahîk

Etîmolojî

Ji encam +‎ -dar.

Jê

• encamdarî
• encamdarîtî
• encamdartî

Werger

• Erebî: ^?منتج → ar
• Farisî: منتج → fa
• Îngilîzî: consequential → en, ratiocinative → en, ^?extrapolative → en, ^?resultful → en