edem

Kurmancî

Navdêr

edem

1. qirêjî, heram, nepaqij

   Xilên min edem bûn.

   Kûçikê teşt edem kir.

Jê

• edembûn
• edem kirin

Ji wêjeya klasîk

• Eşkal û xetên da'ireya nuqteyê 'ilm in
  Ev neqş û misalên di xeyalatê 'edem da
  Mîm metle'ê şemsa ehed ayîne sifet kir — (Melayê Cizîrî, Dîwana Melayê Cizirî, ~1640)