ecel

Kurdî

Bilêvkirin

•  IPA^(kilîd): /ɛˈd͡ʒɛl/
• Jihevqetandin: e‧cel

Navdêr

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	ecel	ecel
Îzafe	ecela	ecelên
Çemandî	ecelê	ecelan
Nîşandera çemandî	wê ecelê	wan ecelan
Bangkirin	ecelê	ecelino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	ecelek	ecelin
Îzafe	eceleke	eceline
Çemandî	ecelekê	ecelinan

ecel mê

1. merg, mirin

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: عه‌جه‌ل

Herwiha

• 'ecel

Bide ber

• ecele
• hecel

Pend

Ecela bizinê hat, ma bi nanê şivanî ve. yan jî bizina ku pişta xwe dixûre, wê bê nanê şivanî bixwe.

Etîmolojî

Ji erebî [Peyv?]

Jê

• ecelî

Ji wêjeya klasîk

Çerx ditirsim kit şitabê
Zû ecel pê det rikabê
Can biret mi d' vê 'ezabê— (Dîwana Melayê Cizirî ~1640, Melayê Cizîrî)

Werger

• Farisî: اجل‎ → fa, زمان مرگ‎ → fa
• Erebî: ^?المنون‎ → ar, ^?النحب‎ → ar, ^?النیط‎ → ar
• Inglîzî: day of one's death → en, foreordained day of one's death‎ → fa
• Tirkî: ecel → tr

Tirkî

Navdêr

ecel

1. ecel