eşîrî

Kurdî

Navdêr

eşîrî mê

1. taîfî, hozî

Etîmolojî

• eşîr +-î

Ji wêjeya klasîk

Ye'nî ne ji qabil û xebîrî
Belkî bi te'essub û 'eşîrî
Hasil ji 'inad eger ji bêdad— (Mem û Zîn ~1692, Ehmedê Xanî)

Werger

• Almanî: auf nomadische Art und Weise → de
• Inglîzî: tribal → en