daxil

Kurmancî

Hoker

daxil

1. hindir, tê ve, tê de, navxwe, nêvxwe
   • Wê bi mîzan herdû şîrazî çevandin mah-i new
     Daxilê meclis bûyî îşev Nişanî lew ko xef
     Cam-i rûhanî li ehlê dil nişandin mah-i new — (Melayê Cizîrî, Dîwan, ~1640)

Jê

• daxilî
• daxilîn
• midaxele
• midaxil
• daxil kirin
• daxil bûn
• daxilkirin
• daxilbûn

Etîmolojî

Ji erebî دَخْل (daḵl, “dahat”).

Werger

• Almanî: ^?Einstieg → de m
• Îngilîzî: entrance → en
• Tirkî: dahil → tr

Rengdêr

daxil

1. Maneya vê madeyê hê nehatiye nivîsîn. Heke hûn maneya wê bizanin, kerem bikin binivîsin.
   • Wekî ku îro tu hebekî daxil î! — (Sadiq Ûskan, Şampaz, Weşanxaneya Wardoz)

Etîmolojî

  Etîmolojiya vê peyvê nehatiye nivîsîn. Eger tu bi rastî bizanî, kerem bike bişkoka "biguhêre" ya di ser van gotinan re bitikîne û etîmolojiya vê peyvê binivîse. Çavkaniyên ku te ew etîmolojî jê girtiye jî binivîse.