covet

Îngilîzî

Bilêvkirin

•  IPA: /ˈkʌvɪt/
• Deng (Inglîstana başûr)^ⓘ

Lêker

covet (nihaya sade ya yekjimar covets, partîsîpa niha coveting, boriya sade û partîsîpa borî coveted)

1. (gerguhêz) Dil bijîn, dil birin, dilê (yekî) çûn (tiştekî).
   Bi hewes xwestin; xwestina xwedîbûnê, bi piranî bi dexesî.
2. (gerguhêz) Xwestina bi zêdeyî an neqanûnî; li pey (tiştekî qedexekirî) ketin.
3. (negerguhêz) Çav lê bûn, xwezî pê anîn.
   Xweyîbûna daxwazeke bi zêdeyî, xisûsen ji bo milkîyeta yekî din.

Jê

• coveting
• covetingly

Têkildar

• covetable
• coveter
• covetous

Etîmolojî

Ji îngilîziya navîn coveten, coveiten, coveyten, ji fransiya kevn covoitier (modern fransî convoiter), ji covoitié (“arezû”), muhtemelen ji latînî cupiditas.