consistence

Îngilîzî

consistence (jimarbar û nejimarbar, forma pirjimar consistences)

(kevnare) Struktûra fîzîkî ya ku dereceya hişkî, qayîmî, tîrî û vîskozîte; hevgirî, lihevî, harmonî.
Bi hev re mayîn, an jî mayîna di îrtîbateke nêzîk de yê tiştên ne-fizîkî.
Her performance has lacked consistence over the last year.
Di performansa wê ya sala dawî de hevgirtî tinebû.

This composer's musical work is of extraordinary consistence.
Xebata muzîkê ya vî bestekarî bi hevgiriyeke awarte ye.
(kevnbûyî) Sekinîn; bêdengmayîn; halê bêhnvedanê.
Lihevhatina mantiqî; nebûna xwe-nakokî.
(kevnbûyî) Tiştê ku bi hev re wekî yekgirtî radiweste; kombînasyonekê.