bila mirov her ser heft hewiyan, nere ser du sêwiyan
Kurmancî[biguhêre]
Gotineke pêşiyan[biguhêre]
bila mirov her ser heft hewiyan, nere ser du sêwiyan
- sêwî, an zarokên bê dê û bav. xwedîkirina wan ne bi destê dê û bavê wan be tu car bi dilxeşî çênabe.ne mirovdikare ji dil li wan xwedî derkeve û ne ew bi hêsanî bi ya mirov neke.ev gotin bi taybetî li ser jinên ku diherin bizilamên bî an xwedî zarok re dizewicin hatiye gotin.ew jin qet nikare zarokên biyan wekî zarokên ji bedena xwexwedî bike.[1]
Çavkanî[biguhêre]
- ↑ Ferhenga gotinên pêşiyan, Çiyayê Mazî