bevil

Kurmancî

Navdêr

bevil

1. mirovê mînak
2. hevrik, minafis, xesim, dijber, hebûna arîşê

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: به‌ڤل‎

Pend

• her zevilekî bevilekê heyî

Etîmolojî

  Etîmolojiya vê peyvê nehatiye nivîsîn. Eger tu bi rastî bizanî, kerem bike bişkoka "biguhêre" ya di ser van gotinan re bitikîne û etîmolojiya vê peyvê binivîse. Çavkaniyên ku te ew etîmolojî jê girtiye jî binivîse.

Werger

• Erebî: ^?الأكشم‎, ^?القضا‎, ^?الهوبر‎
• Farisî: انسان نمونه‎
• Îngilîzî: opponent → en, objector → en, antagonist → en