berlînî

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /bɛɾliːˈniː/
• Kîtekirin: ber·lî·nî

Navdêr

Zayendên mê û nêr ên binavkirî
Rewş	Mê (yj.)	Nêr (yj.)	Mê û nêr (pj.)
Navkî	berlînî	berlînî	berlînî
Îzafe	berlîniya	berlîniyê	berlîniyên
Çemandî	berlîniyê	berlînî	berlîniyan
Nîşandera çemandî	wê berlîniyê	wî berlînî	wan berlîniyan
Bangkirin	berlîniyê	berlîniyo	berlîniyino
Zayendên mê û nêr ên nebinavkirî
Rewş	Mê (yj.)	Nêr (yj.)	Mê û nêr (pj.)
Navkî	berlîniyek	berlîniyek	berlîniyin
Îzafe	berlîniyeke	berlîniyekî	berlîniyine
Çemandî	berlîniyekê	berlîniyekî	berlîniyinan

berlînî mê

1. kesa/ê ku li Berlînê dijî yan ji wê derê ye
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Etîmolojî

Ji berlîn + -î

Jê

• berlînîtî

Werger

• Almanî: Berliner → de m, Berlinerin → de m
• Fînî: berliiniläinen → fi
• Fransî: Berlinois → fr

Rengdêr

Pozîtîv	Komparatîv	Sûperlatîv
berlînî		herî berlînî

berlînî

1. tişta/ê ku li Berlînê çêbûye yan li wê derê hatiye çêkirin
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)