nivîn

Ji Wîkîferhengê

Kurmancî[biguhêre]

Lêker[biguhêre]

nivîn lêkera xwerû, negerguhêz

  1. razan, ketina xewê
    Tu di saet çenda de dinivî?
    Birayê min li nav ciya ye, dinive.
  2. (çûn def): çûn def kesekê bo encamdana kiriyara seksî

Hevmane[biguhêre]

Werger[biguhêre]

Navdêr[biguhêre]

Du kes di nav nivînan de nivistî.

nivîn bi gelemperî pirjimar

  1. tiştên ku mirov li ser yan di bin ve dinivin anku radikevin anku razin anku xewê dikin
    (wek: mitêl, lihêf, betenî û balguh anku balîfk)

Bi alfabeyên din[biguhêre]

Herwiha[biguhêre]

Hevmane[biguhêre]

[biguhêre]

Etîmolojî[biguhêre]

Ji proto-hindûewropî *ped- (meşîn, bi piyan livîn ji proto-hindûewropî *ped = ), proto-îranî *ni- (jêr, xwarê) + *ped- (ketin, asê bûn), hevreha avestayî ni-pes/z- (raketin, razan, xwe pal dan, xwe dirêj kirin ji pes/z- (ketin), sanskrîtî ni-ped, parsî ni-b'y- (raketin, razan, xwe pal dan, xwe dirêj kirin), pehlewî nibist- (avêtin erdê), xotanî nuved- (pal dan, dirêj kirin erdê), sogdî nips- (dirêj kirin erdê), soranî نووستن(nûstin) / nûstin (nivistin), kurmancî nivistin nivîsîn, ... Herwiha hevreha sanskrîtî ped- (ketin, çûn, livîn), latînî pessum: (jêr, xwarê, ber bi jêr ve), lîtwanî pedinti (hêdî meşîn), îngilîzî fetch → en Çavkanî: Cheung

Werger[biguhêre]