kurî

Ji Wîkîferhengê

Kurmancî[biguhêre]

Navdêr 1[biguhêre]

kurî , k-ya req

  1. dûvik, kilik, boçik, doç, dûv, daw,
    dava dirêj ya bi derqûna hin ajelan ve
    Ker kuriya xwe dihejîne û mêşan pê vedirevîne.

Bi alfabeyên din[biguhêre]

Herwiha[biguhêre]

Etîmolojî[biguhêre]

  Etîmolojiya vê peyvê nehatiye nivîsîn. Eger tu bi rastî bizanî, kerem bike bişkoka "biguhêre" ya di ser van gotinan re bitikîne û etîmolojiya vê peyvê binivîse. Çavkaniyên ku te ew etîmolojî jê girtiye jî binivîse.

Werger[biguhêre]

Navdêr 2[biguhêre]

kurî

  1. canî, caş, sîpe, îlik, xotîk,
    canîk, daş, cehşik, dehşik,
    dewarên (bi taybetî hespên) ciwan,
    dewarên ku hê temam mezin nebûne

Etîmolojî[biguhêre]

  Etîmolojiya vê peyvê nehatiye nivîsîn. Eger tu bi rastî bizanî, kerem bike bişkoka "biguhêre" ya di ser van gotinan re bitikîne û etîmolojiya vê peyvê binivîse. Çavkaniyên ku te ew etîmolojî jê girtiye jî binivîse.

Werger[biguhêre]

Navdêr 3[biguhêre]

kurî

  1. kun, qul
    (ya derziyê û tiştên wek wê)

Navdêr 4[biguhêre]

kurî

  1. (kurrbûn) Binêre: kurranî