kone

Ji Wîkîferhengê

Kurmancî[biguhêre]

Rengdêr[biguhêre]

kone

  1. şatir, jêhatî, zana, jîr
  2. hîlebaz, fêlbaz, cambaz, lêbker, pîs, pespaye, lepek, xasûk, qurnaz, rûvî, guhliv
    • Berê xelk ne ew qasî genfisk û kone bûn. — (Îbrahîm Seydo Aydogan: PENa KURD û têkîliyên wê: Herkesî nas dike, lê nivîskarên kurd nas nake!, 3/2005)

[biguhêre]

Etîmolojî[biguhêre]

  Etîmolojiya vê peyvê nehatiye nivîsîn. Eger tu bi rastî bizanî, kerem bike bişkoka "biguhêre" ya di ser van gotinan re bitikîne û etîmolojiya vê peyvê binivîse. Çavkaniyên ku te ew etîmolojî jê girtiye jî binivîse.

Werger[biguhêre]

Soranî[biguhêre]

Navdêr[biguhêre]

kone

  1. kincir, kevne, kevnekincir, tiştên (bi taybetî cilên) kevn,
    kevnenû, tiştên (bi taybetî cilên) ku hatine bikaranîn lê hê pûç nebûne

Etîmolojî[biguhêre]

Ji kon.

Zazakî[biguhêre]

Navdêr[biguhêre]

Kone

kone

  1. kon, çadir

Danmarkî[biguhêre]

Navdêr[biguhêre]

kone

  1. (malbat) jin (hevser, hevjîn)

Fînî[biguhêre]

Navdêr[biguhêre]

kone

  1. makîne

Çavkanî[biguhêre]

Ev peyv ji wergerên makîne hatiye çêkirin. Dibe ku tê de xeletiya wergerê hebe.[rûpelên din]

Norweciya bokmålî[biguhêre]

Navdêr[biguhêre]

kone

  1. (malbat) jin (hevser, hevjîn)

Norweciya nînorskî[biguhêre]

Navdêr[biguhêre]

kone

  1. (malbat) jin (hevser, hevjîn)