îbne
Kurmancî[biguhêre]
Bilêvkirin[biguhêre]
[biguhêre]
îbne nêr
- (argo) qûnde, qûnder, qûnek, hîz, qûnfiroş, zelamê yan kurrê evîndarî mêran û yê seksê bi wan re dike. Wek heqaret ji hevzayendiyên re tê gotin.
- (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
Herwiha[biguhêre]
Têkildar[biguhêre]
Jê[biguhêre]
Etîmolojî[biguhêre]
Ji tirkî ibne (qûnder) ji erebî ابن (ibn: kurr, lawik - binere ibn) + -e (nîşana mêkirinê)
Werger[biguhêre]
Rengdêr[biguhêre]
îbne
- (argo) qûnde, qûnder, qûnek, hîz, ulan, homo, qûnfiroş,
zelamê yan kurrê evîndarî mêran û yê seksê bi wan re dike. Tora heqaret seba hevzayendîyen tê gotin- (Nimûneyekê bide) (biguhêre)