çêr

Ji Wîkîferhengê

Kurmancî[biguhêre]

Bilêvkirin[biguhêre]

Navdêr 1[biguhêre]

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş Yekjimar Pirjimar
Navkî çêr çêr
Îzafe çêra çêrên
Çemandî çêrê çêran
Nîşandera çemandî çêrê wan çêran
Bangkirin çêrê çêrino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş Yekjimar Pirjimar
Navkî çêrek çêrin
Îzafe çêreke çêrine
Çemandî çêrekê çêrinan

çêr , r-ya req

  1. Suhbet, axiftin, qese, gotin, peyv, peyivîn, axivîn, xeberdan, şor,
    bi taybetî li ser yekê/î ku ne amade ye li civatê.
  2. Dijûn, dijmîn, sixêf, zêf, zêv, siqêf, mirqî, kufrî, xeber,
    gotinên pir xirab yên kesek di derbareyî kesekî de dibêje.

Herwiha[biguhêre]

[biguhêre]

Etîmolojî[biguhêre]

  Etîmolojiya vê peyvê nehatiye nivîsîn. Eger tu bi rastî bizanî, kerem bike bişkoka "biguhêre" ya di ser van gotinan re bitikîne û etîmolojiya vê peyvê binivîse. Çavkaniyên ku te ew etîmolojî jê girtiye jî binivîse.

Werger[biguhêre]

Navdêr 2[biguhêre]

çêr , ç-ya nerm, r-ya nerm

  1. (xwarina giyayî) Binere: çer