veniştin

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /vɛnɪʃˈtɪn/
• Kîtekirin: ve‧niş‧tin

Lêker

veniştin negerguhêz (lêkera xwerû)

1. Bi ser derekê ve vegirtin û li ser danîn, li ser rûniştin.
   • Min dizanibû ku ew dê bi kêfxweşî were nik min venişe û ava xwe vexwe, qûta xwe bixwe. — (Mehmed Uzun, Mirina Kalekî Rind, Weşanxana Orfeus, 1987)

Etîmolojî

  Etîmolojiya vê peyvê nehatiye nivîsîn. Eger tu bi rastî bizanî, kerem bike bişkoka "biguhêre" ya di ser van gotinan re bitikîne û etîmolojiya vê peyvê binivîse. Çavkaniyên ku te ew etîmolojî jê girtiye jî binivîse.

Werger

• Almanî: ^?landen → de, ^?setzen → de, ^?sich niederlassen, ^?Abscheidung → de, ^?Ausfällung, ^?Sitz → de
• Farisî: ^?فرود آمدن → fa, ^?قرار گرفتن → fa
• Îngilîzî: ^?berth → en, ^?coming down → en
• Tirkî: ^?konmak → tr, ^?menzil tutmak, ^?tüneklemek → tr, ^?tünemek → tr, ^?konma → tr, ^?konuş → tr, ^?tünekleme → tr, ^?tüneme → tr