teber
Kurmancî[biguhêre]
Bilêvkirin[biguhêre]
[biguhêre]
Zayenda nêr a binavkirî | ||
---|---|---|
Rewş | Yekjimar | Pirjimar |
Navkî | teber | teber |
Îzafe | teberê | teberên |
Çemandî | teberî | teberan |
Nîşandera çemandî | wî teberî | wan teberan |
Bangkirin | tebero | teberino |
Zayenda nêr a nebinavkirî | ||
Rewş | Yekjimar | Pirjimar |
Navkî | teberek | teberin |
Îzafe | teberekî | teberine |
Çemandî | teberekî | teberinan |
teber nêr
- bivirên biçûk
- (Mînakekê bide) (biguhêre)
- Çerx û perwazê didin carek li bayê rast û çep
Xencer û tîr û teber barîn şubih berq û birûsk
Misriyan lami' ji elmasan didayê rast û çep — (Melayê Cizîrî, Dîwana Melayê Cizirî, ~1640)- (Mînakekê bide) (biguhêre)
Etîmolojî[biguhêre]
Hevreha tevir ya kurmancî û تبر (teber, “bivir; tevir”) ya farisî.
Werger[biguhêre]
Tirkî[biguhêre]
[biguhêre]
teber