sarêv

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /sɑːˈɾeːv/
• Kîtekirin: sa·rêv

Navdêr

sarêv nêr

1. savêr, cihê (tiştê) ku kûçik tê da nan dixwe, tas.
   • (Ew) Seyê ser sarêvekî ne. — (Pêşgotin (erdîş/îboyê gamêşî))
   • Tu min tevî sa biherî ser savêrê jî mi qebûl e. — ((Kesekî nenas ji herêma Serhedê, devereke di navbera Bazîd, Makû an jî Seraya Wanê de.)