rehguzer
Kurmancî[biguhêre]
[biguhêre]
rehguzer mê
- duriyan, sêriyan, çariyan: cihê ku gelek rê lê digihîn ser hev.
- Tozekê bîn bi xwe ra ta bikirîn kuhlê beser
Li terîqa qedema dilber-i wê rehguzerê
Da bibînî senema min tu bikîn xwe bide xet — (Dîwana Melayê Cizirî)
- Tozekê bîn bi xwe ra ta bikirîn kuhlê beser
Etîmolojî[biguhêre]
- Etîmolojiya vê peyvê nehatiye nivîsîn. Eger tu bi rastî bizanî, kerem bike bişkoka "biguhêre" ya di ser van gotinan re bitikîne û etîmolojiya vê peyvê binivîse. Çavkaniyên ku te ew etîmolojî jê girtiye jî binivîse.