rehguzer

Ji Wîkîferhengê

Kurmancî[biguhêre]

Navdêr[biguhêre]

rehguzer

  1. duriyan, sêriyan, çariyan: cihê ku gelek rê lê digihîn ser hev.
    • Tozekê bîn bi xwe ra ta bikirîn kuhlê beser
      Li terîqa qedema dilber-i wê rehguzerê
      Da bibînî senema min tu bikîn xwe bide xet
       — (Dîwana Melayê Cizirî)

Etîmolojî[biguhêre]

  Etîmolojiya vê peyvê nehatiye nivîsîn. Eger tu bi rastî bizanî, kerem bike bişkoka "biguhêre" ya di ser van gotinan re bitikîne û etîmolojiya vê peyvê binivîse. Çavkaniyên ku te ew etîmolojî jê girtiye jî binivîse.

Werger[biguhêre]