qûçkirin

Ji Wîkîferhengê

Kurmancî[biguhêre]

Navdêr[biguhêre]

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş Yekjimar Pirjimar
Navkî qûçkirin qûçkirin
Îzafe qûçkirina qûçkirinên
Çemandî qûçkirinê qûçkirinan
Nîşandera çemandî qûçkirinê wan qûçkirinan
Bangkirin qûçkirinê qûçkirinino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş Yekjimar Pirjimar
Navkî qûçkirinek qûçkirinin
Îzafe qûçkirineke qûçkirinine
Çemandî qûçkirinekê qûçkirininan

qûçkirin

  1. Komkirina gelek keviran û danîna wan li ser hev bi awayê kumbetek, ku kesek gelek keviran li ciyek kom bike û li ser hev dayne û wan bike mîna kumbetek, yan jî ku hin kes wisa bikin "me kevirên nava rezê xwe berhev kirin û li qeraxê rez qûç kirin"

Etîmolojî[biguhêre]

Ji qûç + kirin.

Werger[biguhêre]