qûç

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /quːt͡ʃ/
• Kîtekirin: qûç

Navdêr 1

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	qûç	qûç
Îzafe	qûça	qûçên
Çemandî	qûçê	qûçan
Nîşandera çemandî	wê qûçê	wan qûçan
Bangkirin	qûçê	qûçino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	qûçek	qûçin
Îzafe	qûçeke	qûçine
Çemandî	qûçekê	qûçinan

qûç mê

1. kom, part, tişten li ser hev kombûyî.

   "qûça keviran"

   • Carinan dudu, carinan jî sê çar heb (fêkî) bi hev re ji darê dihatine hilkirin û ji destê Husênê biçûk derbasî destên Remezan dibûn, ji wir jî diçûne erdê, li ser hev dibûne qûç. — (Mîran Janbar, Qolyeya Cécileê, Weşanxaneya Lîs, 2012, çapa 1em, r. 38, ISBN 9786054497010)

Têkildar

• koc

Etîmolojî

  Etîmolojiya vê peyvê nehatiye nivîsîn. Eger tu bi rastî bizanî, kerem bike bişkoka "biguhêre" ya di ser van gotinan re bitikîne û etîmolojiya vê peyvê binivîse. Çavkaniyên ku te ew etîmolojî jê girtiye jî binivîse.

Werger

• Tirkî: küme → tr

Navdêr 2

Kevirên li ser hevdû hatine kom kirin û dibe ku heta metreyek jî bilind be. Ji bo çend armancan têne avakirin. 1- Ji bo nişankirina tuxuba tê bikaranin. 2- Dema yek bixwaze nişan bike ku erdek yan ciyek li çol û beyaran ya wîye, qûçan li wir ava dike. Kî pêşiyê qûçan ava bike ew der dibe milkê wî kesî.

Zayenda nêr a binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	qûç	qûç
Îzafe	qûçê	qûçên
Çemandî	qûçî	qûçan
Nîşandera çemandî	wî qûçî	wan qûçan
Bangkirin	qûço	qûçino
Zayenda nêr a nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	qûçek	qûçin
Îzafe	qûçekî	qûçine
Çemandî	qûçekî	qûçinan

qûç nêr

1. kuç ji bo kevir û amûrên drêj ne vezelandî, rep

   Min kevir avêt qûç hat.

   Me di tixûb de kevirek qûç anî.

Etîmolojî

  Etîmolojiya vê peyvê nehatiye nivîsîn. Eger tu bi rastî bizanî, kerem bike bişkoka "biguhêre" ya di ser van gotinan re bitikîne û etîmolojiya vê peyvê binivîse. Çavkaniyên ku te ew etîmolojî jê girtiye jî binivîse.

Werger

• Îngilîzî: cairn → en
• Tirkî: taş yığını