qita

Kurmancî

Navdêr

Tewandina qita
Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	qita	qita
Îzafe	qitaya	qitayên
Çemandî	qitayê	qitayan
Nîşandera çemandî	wê qitayê	wan qitayan
Bangkirin	qitayê	qitayino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	qitayek	qitayin
Îzafe	qitayeke	qitayine
Çemandî	qitayekê	qitayinan

qita m

1. kîşwer, parzemîn, kontînent

Herwiha

• qite, qit'e

Etîmolojî

Ji osmanî قطعه (kıt'a), ji erebî قِطْعَة (qiṭʕa).

Werger

parzemîn — binêre parzemîn