qermîçok
Navdêr
[biguhêre]| Zayenda mê ya binavkirî | ||
|---|---|---|
| Rewş | Yekjimar | Pirjimar |
| Navkî | qermîçok | qermîçok |
| Îzafe | qermîçoka | qermîçokên |
| Çemandî | qermîçokê | qermîçokan |
| Nîşandera çemandî | wê qermîçokê | wan qermîçokan |
| Bangkirin | qermîçokê | qermîçokino |
| Zayenda mê ya nebinavkirî | ||
| Rewş | Yekjimar | Pirjimar |
| Navkî | qermîçokek | qermîçokin |
| Îzafe | qermîçokeke | qermîçokine |
| Çemandî | qermîçokekê | qermîçokinan |
qermîçok mê
- Navê tiştên ku qermiçî ye. Bi giştî ji bo qermiçîna cilan an jî xetên li ser rûyê mirovan tê gotin.
- Qermîçokên rûyê wê hîn bêtir qermiçî bûn. — (Firat Cewerî, Girtî, Weşanên Nûdem, 1986)
- Hingî jinik hê, wan ferq dike, mîna ku ew nû bi hebûna wan varqilîbe, ew li wan dinihêre. Ew matara werdigire, hinekî av vedixwe û dîsan dide Kevokê. Qermîçokên enî û rûyên wê kûr in. — (Mehmed Uzun, Ronî Mîna Evînê Tarî Mîna Mirinê [arşîv], Ithaki Publishing, 2015, r. 243)
- Jana wî hêj di qermîçokên rûyê wî de dida der. Bêyî ku biaxive, serê kurê xwe da ber sînga xwe û bi ser xizaniya xwe de giriya. — (Orhan Çaçan, Hilmek Jiyan Hilmek Mirin [arşîv], Na Yayınları, r. 51)
Herwiha
[biguhêre]Hevmane
[biguhêre]Têkildar
[biguhêre]Jê
[biguhêre]Bi zaravayên din
[biguhêre]Etîmolojî
[biguhêre]
Etîmolojiya vê peyvê nehatiye nivîsîn. Eger tu bi rastî bizanî, kerem bike bişkoka "biguhêre" ya di ser van gotinan re bitikîne û etîmolojiya vê peyvê binivîse. Çavkaniyên ku te ew etîmolojî jê girtiye jî binivîse.
