paspasker

Kurmancî

Navdêr

Zayendên mê û nêr ên binavkirî
Rewş	Mê (yj.)	Nêr (yj.)	Mê û nêr (pj.)
Navkî	paspasker	paspasker	paspasker
Îzafe	paspaskera	paspaskerê	paspaskerên
Çemandî	paspaskerê	paspaskerî	paspaskeran
Nîşandera çemandî	wê paspaskerê	wî paspaskerî	wan paspaskeran
Bangkirin	paspaskerê	paspaskero	paspaskerino
Zayendên mê û nêr ên nebinavkirî
Rewş	Mê (yj.)	Nêr (yj.)	Mê û nêr (pj.)
Navkî	paspaskerek	paspaskerek	paspaskerin
Îzafe	paspaskereke	paspaskerekî	paspaskerine
Çemandî	paspaskerekê	paspaskerekî	paspaskerinan

paspasker mê û nêr

1. ya/ê paspas dike

Etîmolojî

Ji paspas + -ker.

Werger

• Tirkî: paspasçı → tr