mikemeliyet

Kurdî

Navdêr

mikemeliyet mê

1. tekûzî, kamilî, temamî, bêkêmasîtî, bêqisûrî, bê-êbî, bêeybî, bê-êbîtî, bêeybîtî
   • Mirov ew e ku xwe roj bi roj ber bi mukemeliyetê ve biguherîne, pêş ve bibe. — (Mamoste Marûf, Dîwanxane, 2/2009)

Herwiha

• mikemelî
• mikemelîtî
• mikemeltî
• mikemmelî
• mikemmelîtî
• mikemmeltî
• mikemmeliyet
• mukemelî
• mukemelîtî
• mukemeltî
• mukemeliyet
• mukemmelî
• mukemmelîtî
• mukemmeltî
• mukemmeliyet

Etîmolojî

mikemel + -iyet

Werger

• Çekî: dokonalost ^→ cs m
• Elmanî: Vollkommenheit ^→ de m, Perfektion ^→ de m, Vorzüglichkeit ^→ de, Vortrefflichkeit ^→ de, ^?Vervollkommnung ^→ de m
• Fînî: täydellisyys ^→ fi
• Holendî: perfectie ^→ nl m
• Îbranî: השתלמות ^→ he (hishtalmoot)
• Inglîzî: perfectness ^→ en, perfection ^→ en
• Sirbî: savršenstvo ^→ sr n
• Spanî: perfección ^→ es m
• Tirkî: mükemmeliyet ^→ tr, mükemellik ^→ tr