korkmak
Bilêvkirin
[biguhêre]Lêker
[biguhêre]korkmak
- tirsîn, bizdîn, xof girtin
- Gök gürültüsünden korkuyor. ― Ji gurîna ewr û esman ditirse.
- tirsîn (di maneya endîşekirinê, guman û xemxwarinê de)
- Korkarım ki yağmur yağacak. ― Ez ditirsim ku baran bibare.
- fikare kirin
- Kapıdan babasına korka korka baktı. ― Di derî re bi tirsîn li bavê xwe mêze kir.
- newêrîn (di şûna cesaret nekirin, jê tirsîn û jê fikare kirinê de)