kiş-kiş
Kurmancî[biguhêre]
[biguhêre]
kiş-kiş
- di nêçîrê de dengê dayina halanê ye ji tajîyan re, ji bo ku ew lawirên wek keroşkan bigirin. dema nêçîrvanek bixwaze lawirek nêçîr bike û tajîyê xwe bera dû wî lawirî bide, deng li tajîyê xwe dike û jê re dibêje "kiş-kiş-kiş-kiş" û bi wî awayî halan dide wî, da ku hewesa wî zêde bike û wî lawirî pê bide girtin.
- dengê dayina halanê ye ji seyan re, ji bo êrîşkirin û şerkirina wan li dijê hin seyên di. dema kesek bixwaze ku seyê wî êrişê seyeki di bike û li dijê wî şer bike, ew kes deng li seyê xwe dike û dibêje "kiş-kiş-kiş-kiş" û bi wî awayî halan dide wî, da ku hewesa wî ya êrîşkirinê û şerkirinê zêde bike