kartû

Kurmancî

Rengdêr

Pozîtîv	Komparatîv	Sûperlatîv
kartû	kartûtir	herî kartû kartûtirîn

kartû

1. (xwarinên) demborî, kevnbûyî
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Herwiha

• kartî
• karto

Bide ber

• wêdetir
• wêvetir

Ji wêjeyê

• Nanê kartû, şîrê kartû... — (Cîhan Roj: Peyvên herêmî, Diyarname.com, 3/2008)

Bikaranîn

Lêker:

• kartû bûn
• kartû kirin

Navdêr:

• kartûbûn
• kartûkirin

Rengdêr:

• kartûbûyî
• kartûkirî

Etîmolojî

Ji ermenî [Peyv?]

Werger

• Almanî: ^?abgestanden → de
• Farisî: فاسد‎ → fa, تاریخ گذشته‎ → fa
• Îngilîzî: old → en, expired (of food products)
• Tirkî: bayat → tr, ^?kerti → tr