kalafatker

Kurmancî

Navdêr

Zayendên mê û nêr ên binavkirî
Rewş	Mê (yj.)	Nêr (yj.)	Mê û nêr (pj.)
Navkî	kalafatker	kalafatker	kalafatker
Îzafe	kalafatkera	kalafatkerê	kalafatkerên
Çemandî	kalafatkerê	kalafatkerî	kalafatkeran
Nîşandera çemandî	wê kalafatkerê	wî kalafatkerî	wan kalafatkeran
Bangkirin	kalafatkerê	kalafatkero	kalafatkerino
Zayendên mê û nêr ên nebinavkirî
Rewş	Mê (yj.)	Nêr (yj.)	Mê û nêr (pj.)
Navkî	kalafatkerek	kalafatkerek	kalafatkerin
Îzafe	kalafatkereke	kalafatkerekî	kalafatkerine
Çemandî	kalafatkerekê	kalafatkerekî	kalafatkerinan

kalafatker mê û nêr

1. ya/ê kalafat dike

Etîmolojî

Ji kalafat + -ker.

Werger

• Tirkî: kalafatçı → tr