kaçamak
Lêker
[biguhêre]kaçamak
- vedizîn, xwe vedizîn
- revokî, qeliz (car caran kirina tiştê ku jê nayê hezkirin)
- Görevinden kaçamak yapıp ava gidiyor. ― Ji erka xwe revokiyan dike û diçe nêçîrê.
- di ker de, di binî re
- zexelî, tîz, kevilokî (xwe ji ber tiştekî dan alî, jê revîn, xwe nedan berê)
- stare (cihê ku mirov xwe tê de vedişêre, tê de dihewe)
- xwarineke rûnî ya ku ji arvanê gilgilan tê çêkirin