hezer
Kurmancî[biguhêre]
Mane[biguhêre]
hezer (cureyê peyvê?)
- me hezer kir: em tirsiyan
Ji wêjeyê[biguhêre]
- Bi me da jehr û reqîban di devê şehd û şeker kir
Em bûyîn pêt û pereng lew ji wisalê me hezer kir
Nazik û neyşeker û xob û şirîn qedd û hudûdê — (Dîwana Melayê Cizirî)