goştê ciwanan dixwî tu zanî, goştê pîran dixwî tu zanî; na dilê te dişewite, tirşikan jî dixwî tu zanî

Ji Wîkîferhengê

Kurmancî[biguhêre]

Biwêj[biguhêre]

goştê ciwanan dixwî tu zanî, goştê pîran dixwî tu zanî; na dilê te dişewite, tirşikan jî dixwî tu zanî

  1. tu bi qîma xweyî, dilê te çawa dixwaze wer bike
    ha ji te re ji her cureyî, goştê ciwanan dixwî tu zanî, goştêpîran dixwî tu zanî; na dilê te dişewite, tirşikan jî dixwî tu zanî, (bnr, çîrok) gurekî pir pîr hebûye, wisa bhçî, perîşan û pejmûrde bûye ku edî nikaribuye ji xwe re tiştekî peyda bike û zikê xwe ter bike, rojeke li ber zinarekî vedileze ji betaqet? nikare bilebite, gurekî ciwan rastî wî te û jê dipirse: "tu çi dikî apo? ev çi halê te ye?" gme pîr dibe je: "lawo we/eh ez edî pîr hûme, halê min î ku li pey kerî û su riyan higerim û tiştekî higirim û hixwim nîn e, zehfhirçî me, ev çend roj in ku min tiştek nexwariye, loma jî nikarim ji dewsa xwe rahim, gure ciwan jê re dibêje: "apo hela m hehekî şehir bike, ez ê ji te re tiştekî hikim," cihê ku lê ne li bintare re derbas dibe, gure ciwan lê meze dike ku wa ye mirovek di re de diçe, li pêşiya wî kereke barkhî, li pey wî jî deşa kerê jixwe re hedî hedî dimeşin, bala xwe didiye ku deşika kerê gelekî par re maye, gure ciwan di hundire xwe de dibêje: "hema jirsend ev firsend e," li gorî rewşa neçîra xwe peşnûma xwe di serê xwe de çedike û dest bi kare xwe dike, wekî plana xwe bere erîş dike deşa kere, we diaveje erdê û zikê we didirîne, xwediye deşe ber bi deşe ve direve, lê gur ve care jî xwe digihûx; kerê zikê kerê jî diqelişîne, bi ketina kere re bare we ye ku bi tirşike dagirtî ye dirije erde, xwediye kerê perîşan dibe, hinekî dike hewar û dide xeberan, lê di dawiye de tera xwe dadişîne, diaveje ser mile xwe û por poşman bere xwe dide mala xwe, gure ciwan ve care vedigere te cem gure pîr û jê re dibêje: "apo de tu were hinihere kûre te çi lê kiriyel,,," alîkarî dike û gure pîr tîne bal cendeke kere, deşe û tirşika li erdê rijiyayî û bi serbi 1 indî xwe kuşeve dike û dibêje:
    di guhertoyek din de jî di bare kerê de sev hebûne û ji ber we jî wer ev biwêj wer tê gotin: "apo te dive goştê pîran bixwe, te dive ye ciwanan û te dive lih û fih sevan jî ser de hixwe.[1]

Werger[biguhêre]

Çavkanî[biguhêre]

  1. Ferhenga Biwêjan, Mustafa Borak