girij

Kurmancî

Navdêr

girij mê û nêr

1. kesê mirûztirş, mirûzkirî, beşernexweş, rûsar, mehdekirî, madekirî, mehdekirî, eks, cirnexweş, cirxerab.
   • Dema ew bi 62 kesên ji fermandar û hêza xwe ya taybet ve nêzî bajarê Selmasê dibe, di yekemîn dîtinê de 5000 siwarên Simkoyê Şikakî bi rûyekî sar û girij pêşwaziyê li şahê Îranê dikin û rêzeke taybet jê re nedigirtin.

Jêhilgirtin: Eslîxan Yildirim, DI SEDSALA 20'AN DE KURDISTAN Û SÎNOR, CILD: 1-2, Weşanên Azad, 2013

Werger

• Îngilîzî: surly → en, bad-tempered → en, sullen → en, soor → en, sulky → en
• Rusî: угрюмый
• Tirkî: somurtkan, suratsız