gîsik
Kurmancî[biguhêre]
Mane[biguhêre]
gîsik (cureyê peyvê?)
- karikê dusalî
- gîsika gurî diçe serê kaniyê û ji eslê avê vedixwe
- benda stranê
- Ew Ekrad ji vê benda istranê re gîsik dibêjitin. — (Mele Mehmûdê Bayezîdî, Amadekar: Jan Dost Adat û Rusûmatnameê Ekradiye, Weşanxaneya Nûbihar, 2010, r. 130, ISBN 9789944360678)