beyaban

Ji Wîkîferhengê

Kurmancî[biguhêre]

Bilêvkirin[biguhêre]

Navdêr[biguhêre]

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş Yekjimar Pirjimar
Navkî beyaban beyaban
Îzafe beyabana beyabanên
Çemandî beyabanê beyabanan
Nîşandera çemandî beyabanê wan beyabanan
Bangkirin beyabanê beyabanino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş Yekjimar Pirjimar
Navkî beyabanek beyabanin
Îzafe beyabaneke beyabanine
Çemandî beyabanekê beyabaninan

beyaban

  1. çol, çolistan
    • Her ku lê kûr bûbû, di nava beyabanên hişê xwe de hûrgilîne din kifş kiribû û her ku tiştine nû kifş kiribû, kula dilê wî tîrtir bûbû. — (Mîran JanbarQolyeya CécileêWeşanxaneya Lîs2012, çapa 1em, r. 45, ISBN 9786054497010)
    • Lê mixabin ew li beyabanê pir zehmetî û zorê dibîne û nexweşîneke bêderman hildide. — (Zeynelabidîn Zinar: Nimûne Ji Gencîneya Çanda Qedexekirî, Xwedî, 1991, r.170)
    • Munneqeş bû cîbale ji palal û beybûnan
      Ji dengê re'dê bihar wî hilat kêrestûne
      Wî nazil bûyî xelate beyaban tezyîn bûne
       — (Mensûrê Girgaşî: Beyta Bikarê, Armanc, Hj. 79, 1988, r.9)

Etîmolojî[biguhêre]

  Etîmolojiya vê peyvê nehatiye nivîsîn. Eger tu bi rastî bizanî, kerem bike bişkoka "biguhêre" ya di ser van gotinan re bitikîne û etîmolojiya vê peyvê binivîse. Çavkaniyên ku te ew etîmolojî jê girtiye jî binivîse.

Werger[biguhêre]

Tirkî[biguhêre]

Navdêr[biguhêre]

beyaban

  1. beyaban