عرج:
واتە
[biguhêre]- ب سهركهڤت، ب سلال كهڤته جهێ بلند
- لهنگی
- ما، خۆجهبوو
- بهرێ خۆ دایی دا لێ بمینت
- ژ لایهكی بهرێ خۆ دا لهیهكی
- ب ژۆری دهمێ ڕۆژئاڤابوونێ كهڤت
- هێلا و خۆ ژێ داپاش
- خیچێت لێكبادایی لێكرن
- خواركر[1]
Mane
[biguhêre]عرج: (cureyê peyvê?)
- bi serkevit, bi silal kevte cihê bilind
- lengî
- ma, xocihbû
- berê xo dayî da lê bimînit
- ji layekî berê xo da leyekî
- bi jorî demê rrojavabûnê kevit
- hêla û xo jê dapaş
- xîçêt lêkbadayî lêkirin
- xwarkir
Çavkanî
[biguhêre]- ↑ Mihemed Emîn Doskî. (2016). Ferhenga Spîrêz (Erebî - Kurdî). Çapa dûyê. Duhok: Weşanxaneya Spîrêz