tewaqe kirin

Ji Wîkîferhengê

Kurmancî[biguhêre]

Lêker[biguhêre]

tewaqe kirin lêkera hevedudanî, gerguhêz

  1. Xwestin, daxwaz kirin, tika kirin.
    • Êvarê, wexta bavê wê ji xebatê hate malê, min tewaqekir, wekî min ra gazêtê bixwûne. — (Min Çi Dît, Qaçaxê Mirad, Yêrêvan, 1981 (roman))
    • Û awa, Ahmedê Bekо dibêje give ku dengê min ketiye. Em tewaqe dikin, dikin nakin, tu tişt jê dernayê. Û nişkêva ew diqîrîne. O... çi dengekî lê ye, çi kubreke şîrin... — (LI ELEGEZÊ, Hovhannes Ghukasyan, Welgerand: Şikoyê Hesen, sala 1963-ya)
    • Mesîya belengaz tewaqe dikir,
      Bi zarê merîya jê hîvî dikir:
       — (A.S. PûşkînÇîroka Masîgir û Masîya Zêrîn, Wien, 2012, r. 6)

Etîmolojî[biguhêre]

Ji tewaqe + kirin.

Werger[biguhêre]