stendin

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /stɛnˈdɪn/
• Deng (Bidlîs)^ⓘ
• Kîtekirin: sten·din

Lêker

stendin

1. bi kotekî wergirtin, bi zorê ji destê kesekê/î deranîn

   Kurrê te goga kurrê min jê stendiye.

2. (deverek) rizgar kirin yan dagir kirin: Emerîkiyan Kuwêt ji Iraqê stend.
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
3. kirîn, bi pare wergirtin, bi pere bi dest xistin, bi dirav bi dest xwe ve anîn

   Te ev tirimpêl kengî stendiye?

Ji wêjeya klasîk

• Ev destana ji destnivîsa Zeynelabidîn Amêdî
  hatiye stendin û bi ya Zerî Rûdenko (R.) batiye
  muqayesekirin. — (Feqiyê Teyran, )

Tewîn

[-stîn-]

Herwiha

• standin

Jê

• danûstendin
• danûstîner
• danûstînerî
• stîner

Etîmolojî

  Etîmolojiya vê peyvê nehatiye nivîsîn. Eger tu bi rastî bizanî, kerem bike bişkoka "biguhêre" ya di ser van gotinan re bitikîne û etîmolojiya vê peyvê binivîse. Çavkaniyên ku te ew etîmolojî jê girtiye jî binivîse.

Werger

• Almanî: empfangen → de, erhalten → de
• Erebî: ^?أخذ‎ → ar
• Îngilîzî: get → en
• Tirkî: ahzetmek → tr, derç etmek, ittihaz etmek → tr, ahiz → tr, alış → tr, alma → tr, derç → tr, ittihaz → tr, kabız → tr, tahsil → tr