rojîgir

Kurmancî

Navdêr

rojîgir mê û nêr

1. kesa/ê ku rojiyan digire,
   kesa/ê ku demek diyar ti tiştî naxwe û venaxwe
   (bi taybetî misilman li meha remezanê)

   Misilmanên qenc şehdeder, nivêjker, rojîgir, zekatder û hecrew in.

2. manggir, kesa/ê di greva birsê de
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: رۆژیگر‎

Etîmolojî

Ji roj +‎ -gir.

Jê

• rojîgirî

Werger

• Erebî:^?الصائم‎