reqim

Kurmancî

Navdêr

reqimek

reqim mê

1. ew kevirê ku berî kaxez derkevin li ser wan resim dihatin çêdikirin û dihat nivîsandin

Ji wêjeyê

• Ez şah im delala min

  Xalîs bê qisûra min

  Dunya ber destûra min

  Ca were huzûra min

  Şênke kuşk û sera min

  Walgerîne textê min

  Tu xwe bibe bextê min

  Dayne meclîs suhbetê

  Bi evîn û muhbetê

  Ez ê nakim tu ferman

  Xêncî hûba dû û derman

  Ez ê hildim tiliya te

  Bigirim takî guliya te

  Kuzkê dilê xwe dakim

  Gazî şems û xweda kim

  Ser reqimê binivîsim

  Dewsa morê ramûsim

  Û ji sahê muhbetê

  Bişînim ser cimaetê

   — (Fêrîkê Ûsiv: Ez Şah im)

Etîmolojî

Ji erebî [Peyv?], têkilî reqem.

Werger

• Akadî: 𒁾 (ţuppu)
• Holendî: kleitablet → nl
• Îngilîzî: tablet → en, slab of clay
• Rusî: дощечка → ru (doščéčka), табличка → ru (tablíčka), плита → ru (plitá)
• Spanî: placa → es
• Sûmerî: 𒁾 (dub)
• Swêdî: stentavla
• Tirkî: ^?yükselti → tr
• Yûnanî: πινακίδα → el (pinakída) (pinakída), πλακίδιο (plakídio)