qet

Ji Wîkîferhengê

Kurmancî[biguhêre]

Hoker[biguhêre]

qet

  1. hîç, yekcar, êkcar, , ti car, ter, çu, bi ti awayî
    Ew qet nayên.
    Ma te qet dîtiye ku dijmin bûye dost?!

Herwiha[biguhêre]

Bide ber[biguhêre]

[biguhêre]

Etîmolojî[biguhêre]

Ji erebî قَط(qaṭ).

Werger[biguhêre]

Navdêr[biguhêre]

Bikarhênerek dixwaze ev peyv were standardkirin. Ji kerema xwe tevlî nîqaşa li ser Daxwazên standardkirinê bibin.(+)
qet  / qed
Zayenda mê ya binavkirî
Rewş Yekjimar Pirjimar
Navkî qet qet
Îzafe qeta qetên
Çemandî qetê qetan
Nîşandera çemandî qetê wan qetan
Bangkirin qetê qetino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş Yekjimar Pirjimar
Navkî qetek qetin
Îzafe qeteke qetine
Çemandî qetekê qetinan

qet

  1. perçe, beş, bi taybetî perçên bi qetandina tiştekî çêbûne
    • Ew jî nemerdiyê nake, hema radibe ser xwe, radihêje şûrê xwe li serê mar dixe û dike qetqetî. Sê çar çêlikên baz hene, her çêlikekê qetekî datîne ber wan û yekî jî datîne dera hanê. — (Eslîxan Yıldırım, Pirtûka Herdemciwanê, Enstîtuya Kurdî ya Amedê, Çapa yekemîn, 2009, rp:15)

Bide ber[biguhêre]

Têkildar[biguhêre]

Etîmolojî[biguhêre]

Ji erebî [Peyv?], binêre: qed

Werger[biguhêre]