novel

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /noːˈvɛl/
• Kîtekirin: no·vel

Navdêr

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	novel	novel
Îzafe	novela	novelên
Çemandî	novelê	novelan
Nîşandera çemandî	wê novelê	wan novelan
Bangkirin	novelê	novelino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	novelek	novelin
Îzafe	noveleke	noveline
Çemandî	novelekê	novelinan

novel mê

1. çîrok, kurteçîrok, çîrokên kurt
   (bi taybetî yên nûjen, ne yên gelêrî)
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
2. roman, çîrokên dirêj (yên bi gelemperî bi dirêjahiya pirtûkekê)
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Ji wêjeyê

• Li dû hev du mînakên anakronizmê, Epîlog û Tofan. Di herdu berheman da Hesenê Metê, du navdarên Kurd
  ango Mîr Celadet Bedirxan û Ehmedê Xanî dike şêwirmendê êş û jan, xewn û xeyal, hêvî û daxwazên lehengên novelên xwe. — (Aram Gernas: TOFANa ken û girî, http://www.kurds.dk/kurdi/cand/)

Herwiha

• novele
• novelet
• novelêt
• novêl
• novêle
• novêlet
• novêlêt

Etîmolojî

Ji îtalî novella ji latînî novellus (nû)

Jê

• novelane
• novelî
• novelîst
• novelîstî
• novelîstîk
• novelîzm
• novelnivîs
• novelnivîsî
• novelvan
• novelvanî

Werger

• Erebî:^?رواية‎ → ar

Îngilîzî

Bilêvkirin

• Deng (DYA)^ⓘ

Navdêr

novel

1. nû, nuwê, nuwêjen, roman
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)